Życzeniowo

Tunezyjski Mikołaj :)

Z okazji Świąt życzę Wam, aby spędzone były w rodzinnej i pełnej ciepła atmosferze oraz aby napełniły Was optymizmem i wiarą we własne możliwości.  A w zbliżającym się Nowym Roku wielu okazji do podróży - tych małych i tych dużych i determinacji w dążeniu do wyznaczonych celów. Niech zbliżający się 2014 rok będzie pełen ekscytujących wypraw w wymarzone miejsca, a Ci którzy boją się spróbować wyruszyć w swoją "pierwszą" wyprawę życia życzę odwagi i siły do realizacji marzeń. Wszystkiego dobrego! 

Na zdjęciu znajduje się tunezyjski Mikołaj dorwany w jednym z hoteli podczas dwudniowego safari! :)

Trzydniowiański Wierch

Pierwszym miejscem, w które chcę Was zabrać jest szczyt polskich Tatr Zachodnich - Trzydniowiański Wierch. Jednocześnie był to chrzest bojowych moich butów trekkingowych i przyznam się, że spisały się doskonale! Nawet mnie nie otarły, co podobno rzadko się zdarza! Być może spowodowane było to moją ogromną euforią wynikającą z tego, że po roku czasu mam ponowną możliwość chodzenia po górach! Sama trasa prowadząca na szczyt początkowo dała w kość - ostre nachylenie i ścięte drzewa leżące miejscami na ścieżce powodowały, że trzeba

Góry!

Temat Tunezji chwilowo porzucam, bo ciągnie mnie w góry i już! Dlatego zmieniamy klimat i ... przenosimy się w polskie góry. Wiecie, nigdy nie byłam w górach zimą - prawdopodobnie dlatego, że nie lubię zbytnio marznąć, poza tym lubię góry latem, kiedy można dreptać sobie w koszulce z krótkim rękawem i delektować się ciepłymi podmuchami wiatru. Rozmarzyłam się! W lipcu bieżącego roku wybrałam się w góry, konkretnie w Tatry - to moje ukochane polskie góry na ten moment, a byłam już w Świętokrzyskich i Bieszczadach.

Sousse

   Wracamy ponownie do Tunezji! Podczas wakacji miałam okazję zobaczyć jeszcze jedno miasto - Sousse. Znajdowało się ono jakieś 45 minut jazdy od hotelu. To miasto jest jednym z ważniejszym w kraju - nie tylko ze względu na bogactwo atrakcji turystycznych, ale również dlatego iż właśnie tutaj znajduje się jeden z najstarszych portów morskich w kraju. Tak jak w Monastyrze znajduje się tutaj ribat - czyli stary klasztor, w którym kiedyś przebywali islamscy mnisi. 

Mapa marzeń

   Dni stają się coraz krótsze i chłodniejsze, a to oznacza jedno - zima zbliża się wielkimi krokami! Nie wiem jak Wy, ale zimą odnotowuję więcej wolnego czasu - jest to w znacznym stopniu spowodowane temperaturą panująca za oknem (pierwsze przymrozki już za nami) a także tym, że coraz wcześniej robi się ciemno (przesunięcie czasu przyspieszy ten proces zdecydowanie). Warto dobrze wykorzystać ten czas i zrobić coś dla siebie. Dzisiaj opowiem Wam o mapie marzeń. Uprzedzam, że będzie długo! Gotowi?

Miasteczko gwiezdnych wojen

 Jak już wspominałam w Tunezji kręcono wiele filmów. Ciekawy, księżycowy krajobraz tego kraju skłonił Georga Lucasa, aby właśnie tutaj nakręcić niektóre sceny Gwiezdnych Wojen. W samym sercu pustyni znajduje się miasteczko Tatooine, wybudowane w latach siedemdziesiątych na potrzeby filmu. Dojeżdżamy tam jeepami, bo innej możliwości po prostu ... nie ma. Obecnie nikt o to miejsce nie dba i jest zniszczone, ale nadal jest niebywałą atrakcją przyciągającą rzesze turystów,

Bezdroża pustyni

Kiedy wizyta w oazie dobiegła końca z powrotem wsiadamy do jeepów marki Toyota. Kierowca miał na oko 65 lat, ale jego umiejętności prowadzania były godne pozazdroszczenia, serio! Prędkość z jaką poruszaliśmy się po ubitych, piaskowych drogach oraz wzniesieniach i wydmach wynosiła średnio100 km/h! Początkowo chciałam zająć miejsce obok kierowcy (pełnić funkcję pilota rajdu :D) żeby mieć lepsze widoki i przyglądać się co "wyprawia" z autem, którego nie oszczędzał, ale intuicja kazała mi wybrać miejsce z tyłu. 

Chebika

Z dorożek przesiadamy się do komfortowych i klimatyzowanych jeepów kierowanych przez rodowitych Arabów. Kiedy już zajęliśmy swoje miejsca asfaltową drogą udajemy się do oazy w Chebice. Warto wspomnieć iż jest to druga co do wielkości oaza w kraju. Temperatury sięgają tutaj nawet do 50*, deszcz pada bardzo rzadko, a uprawy roślin możliwe są dzięki studniom artezyjskim, które odpowiednio nawadniają ziemię. Przy odpowiedniej pogodzie zmierzając do Chebiki Tozeur możliwe jest ujrzenie zjawiska fatamorgany - tym razem szczęście nam dopisało!

Degache

Przejeżdżamy drogą szybkiego ruchu i znajdujemy się w małej miejscowości o nazwie Degache, która słynie z oaz. Wysiadamy z autobusu i przesiadamy się do dorożek, ponieważ prowadzą do niej bardzo wąskie uliczki. Dorożkami "kierują" młodzi ludzie, niestety nie mówią po angielsku nic więcej oprócz przywitania: "Hello!" i  pytania: "Okay?". Po 15 minutach drogi docieramy na miejsce i możemy podziwiać przepiękne palmy daktylowe i bananowe.

Chott el Jerid

Chott el Jerid

   Wstajemy o godzinie czwartej, jemy śniadanie i udajemy się w rejony jeziora Chott el Jerid, aby podziwiać niesamowity wschód Słońca. Niestety, gdy dojeżdżamy na miejsce okazuje się, że wschodu Słońca nie będzie - jest zbyt pochmurno. Szkoda, bo podobno widoki są nieziemskie i warte tak wczesnej pobudki. Jezioro Chott el Jerid, będące największym jeziorem Sahary znajduje się w środkowej części Tunezji i zajmuje powierzchnię około 6000 kilometrów kwadratowych. Co pół roku po prostu pod wpływem gorących temperatur wyparowuje i znika z mapy. 

Douz

Douz

   Prosto z Matmaty udajemy się do miasta Douz, które nazywane jest Bramą Sahary oraz Wrotami Sahary. Odległość jaką mamy do pokonania to niespełna 100 km. Po półtorej godziny jazdy jesteśmy na miejscu - w końcu! Zbliżając się do miasta odnosi się wrażenie, że wjeżdża się na pustynię - jedynym krajobrazem są wysokie wydmy, które oddzielone są od drogi żywopłotem z liści palmowych (stąd zapewne wzięły się inne nazwy miasta). o dniu pełnym wrażeń dotarliśmy do hotelu, w którym będziemy nocować, ale ... najpierw czeka nas przejażdżka wielbłądami!

Matmata

   Jedziemy obwodnicą przemysłowego miasta Sfax, następnie przejeżdżamy przez Mahres i Gabes kierując się w stronę miasta Douz. Kolejnym punktem wycieczki jest Matmata, jedna z nielicznych miejscowości, w której żyją rdzenni mieszkańcy Afryki Północnej - Berberowie.

Wejście do mieszkania Berberów

El Jem

Pierwszy dzień dwudniowej wycieczki.

   W dniu "dzisiejszym" mamy do przebycia 450 km, co daje około 7 godzin łącznej jazdy. Dlatego musimy wyjechać bardzo wcześnie (biorąc pod uwagę, że mamy wakacje! - godzina 7.00 ). Po przebyciu 60 km, czyli godzinie jazdy znajdujemy się w mieście El Jem, w którym zobaczymy koloseum. Jest to jedno z miejsc, które wywarło na mnie ogromne wrażenie. W drogę!

Koloseum w El Jem

 

Zapowiedź wycieczki

   Dzisiaj chciałabym w skrócie przedstawić to, co czeka Was w ciągu kilku najbliższych dni - kolejne posty będą dotyczyły wycieczki w jakiej miałam przyjemność wziąć udział. W ciągu dwóch dni przebyliśmy ponad 1000 km (na mapce nie ma zaznaczonego najlepszego momentu tunezyjskiego safari - trasy fragmentu rajdu Paryż - Dakar, którą przejechaliśmy jeepami). Oczywiście bogactwo wyjazdów fakultatywnych było ogromne i najchętniej wzięłabym udział w każdym, ale mój siedmiodniowy pobyt okazałby się za krótki i niestety zbyt drogi. Zależało mi na tym, aby zobaczyć jak najwięcej tunezyjskich miast i bogactwo przyrodnicze kraju, dlatego też padł wybór na wspomniane już safari. Skupię się na opisaniu:

• El Jem,
• Matmata,
• Douz,
• Chott El Jerid,
• Tozeur,
• Chebika,
• Metlaoui,
• Kairuan.

Szczegóły już wkrótce!

Tunezyjskie safari

Monastyr

   Pierwszym miastem, do którego udałam się pierwszego dnia pobytu był położony około 12 km od hotelu Monastyr - podczas tygodniowego pobytu wróciłam tam jeszcze dwa razy.

Monastyr

Jest to miasto w którym urodził się pierwszy prezydent niepodległej Tunezji kraju Habib Burgiba. Jest to ukochany prezydent tunezyjczyków, ponieważ wprowadził szereg reform, które przybliżyły Tunezję do krajów europejskich, a mianowicie  - ograniczył wpływ religii na państwo. W kraju nie dopuszcza do wielożeństwa mężczyzn, a prawa kobiet w życiu społecznymi ekonomicznym są znacznie rozszerzone niż w przypadku innych państw muzułmańskich.

Kilka faktów o Tunezji

Skoro już wylądowaliście razem ze mną w Monastyrze chciałabym przybliżyć kilka faktów dotyczących Tunezji:

• Tunezja leży w północnej części Afryki, nad Morzem Śródziemnym i graniczy a Algierią oraz Libią, jej tereny są zróżnicowane: zarówno saharyjskie pustynie, jak i góry; posiada zróżnicowany klimat - począwszy od suchego, kończąc na morsko - kontynentalnym, kraj oddalony jest od Polski jakieś 3000 km,
• niepodległość uzyskała dopiero w 1956 roku, a do tego czasu była pod protektoratem Francji,
• oficjalnym językiem jest język arabski - nie jest to "czysty" język, ale bogaty w różne dialekty, ponadto używa się języka francuskiego (ze względu na historię kraju), angielskiego (jest to trzeci język w szkole, stąd wielu tunezyjczyków zna jego podstawy i potrafi się porozumieć bez stosowania zawiłych konstrukcji) oraz włoski; w języku polskim również da się porozumieć, szczególnie w hotelu - obsługa potrafiła powiedzieć kilka słów, oraz na targach, gdzie panowie krzyczeli "taniej niż w biedronce!",

Lot samolotem!

   Jestem osobą, którą ciekawią nowe rzeczy a jednocześnie przerażają. Tak było w kwestii lotu samolotem. Znajomi pytali czy się bałam i muszę przyznać, że nie - ciekawość wzięła górę!
   Po ośmiu godzinach jazdy dotarłam na lotnisko w Katowicach i muszę przyznać, że jest bardzo "przyjazne" - nie ma wielkich tłumów (pomijając tłum do odprawy, o którym będzie później), wszystko czytelnie i przejrzyście oznaczone. Mogłabym śmiało powiedzieć, że to moje ulubione lotnisko, problem w tym, że jest to jedyne lotnisko w Polsce z którego miałam przyjemność lecieć. Złe warunki pogodowe spowodowały, że lot był opóźniony o półtorej godziny.

Tydzień

   Pierwszy tydzień na uczelni dobiegł końca, na szczęście towarzyszyła mu polska złota jesień. Generalnie każdego dnia wspominałam "moje wielkie tunezyjskie wakacje". Tęskni mi się za słońcem, piaskiem i morzem - a jeszcze kilka miesięcy temu twierdziłam, że niemożliwe jest abym polubiła morze i wszystko co z nim związane, ale jak to się mówi: "tylko krowa nie zmienia zdania". Tęskni mi się za specyficzną mentalnością tamtejszej ludności, ich serdecznością i uśmiechem. Tam wszyscy wydają się być szczęśliwymi i radosnymi, uśmiechają się do ciebie, machają, zaczepiają i pytają "jak się masz?". Pomijam oczywiście fakt nagabywania na targach, bo w pewnym momencie stało się to denerwujące, potem się do tego po prostu przyzwyczaiłam.

Początek

Cześć!

Jestem Asia i mam 22 lata. Jestem studentką uwielbiającą dobrą muzykę i filmy, biegającą podróżniczką lubiącą odkrywać to, co nieznane i coach - samozwaniec :)

Co mnie zainspirowało?

Uwielbiam podróżować. Do tej pory całym sercem byłam ... w polskich górach, być może dlatego, że nigdy nie byłam nad morzem - ani nad Polskim, ani nad żadnym innym. Teraz moje serce jest rozdarte i już zastanawiam się w jaki sposób, w przyszłym roku pogodzić te dwie opcje i mimo, że w tej chwili nie mam pomysłu to wiem, że się uda :) Jak już wspomniałam moje serce w połowie należy do Polskich Tatr, a w drugiej połowie ... do Tunezji,  z której wróciłam kilka dni temu i do której na pewno wrócę - słowo wrócić jest tu kluczowe, chodzi o siłę przyciągania o której na pewno coś napiszę wkrótce. Jestem szczęściarą, bo w tym roku jeśli chodzi o podróże spotkały mnie same dobrodziejstwa i obie połówki serca zostały zadowolone. Samej Tunezji również poświęcę kilka postów, bo chcę Wam pokazać jak piękny jest to kraj i jak odmienny od naszego mimo, że leży ponad 2000 km stąd.

Tematy jakie będą tutaj poruszane będą przeróżne, ponieważ ŻYCIE JEST PODRÓŻĄ i miło jest poznawać coraz to nowsze, ciekawsze i nieodkryte lądy, a jednocześnie wracać do tego co jest nam znane, lubiane i po prostu nasze. Jak już wspomniałam pojawią się tematy związane z moimi podróżami - tymi dużymi i małymi, muzyką, filmami, coachingiem i psychologią, sportem oraz innymi.

Jak widać - jestem niesamowitą gadułą. Zdecydowanie wolę mówić niż pisać, ale ... mówienie do aparatu lub kamery nie zdaje egzaminu w moim przypadku.

Zapraszam na kolejne posty! :)

Dodaj napis